Een terugblik op 2020

Een terugblik op 2020 – Elk jaar maak ik een kleine “recap” of terugblik van het jaar. Deze terugblikken zijn goed om even na te gaan hoe het jaar verliep. Meestal moet ik er even voor gaan zitten, en komt het niet altijd snel uit mijn pen. Maar het heeft zoveel waarde om te doen, zeker ook om terug te lezen hoe het afgelopen jaar persoonlijk en zakelijk verliep. Ik heb terugblikken eigenlijk voor mezelf gehouden, maar dit jaar deel ik ‘m met je!

2020

Tja…2020. Ik denk dat werkelijk niemand dit jaar gaat vergeten. Het jaar waarin we allemaal de woorden Corona, Covid-19, lockdowns en 1,5 meter samenleving leerden kennen. En hoe! Want potjandorie, wat heeft Corona ons dagelijkse leven bepaald in 2020.

Op persoonlijk front

Hier thuis hebben wij, hoogstwaarschijnlijk net zoals jij dat hebt moeten doen, ons leven aan Corona aangepast. Vanaf de aankondiging van lockdown 1 op 12 maart jl werkt Stephan vanuit huis. Zoomen, calls, videobellen zijn ineens orde van de dag geworden hier op ons zolderkantoor. En dat is best gezellig hoor, maar ook wennen. Daar waar ik mijn eigen werkdomein boven had, delen we nu ons kantoor. Als Stephan videobelt moet ik zelf ook niet gaan bellen. 2 gesprekken op 1 meter afstand is communicatief immers niet zo handig. En even in mijn pyama langs het bureau lopen om papier uit de printer te pakken tijdens zijn videobelgeseprekken is niet echt een aanrader. (Zeker niet als die pyama meer lijkt op een ”hemdje” 😉)

Wat ik het meest lastige vond aan 2020 was de 1^e lockdown en het feit dat wij onze ouders op 1,5 meter afstand moesten houden. Zo vreemd om boodschappen voor ze te doen en bij het bezorgen ervan buiten te blijven staan. Geen knuffels, geen kopjes thee, of etentjes samen. Dat voelde heel raar en vooral zo onnaturlijk. Maar 1,5 meter werd de norm.

En dan reizen, iets wat we graag doen. Vanwege allerlei codes oranje en rood en de pech dat die codes net van toepassing waren toen we naar Umbrië en naar de Provence wilden, betekende dat vooral annuleren in plaats van koffers pakken. Behalve één kort reisje begin augustus. Toen we met mijn familie een lang weekend naar het Sauerland gingen, en het deed vooral mijn ouders ook veel goed, om de (klein)kind(eren) dichtbij te hebben.

Waren er dan alleen maar negatieve dingen? Neen. Een van de positieve dingen was toch de hoeveelheid tijd die we samen hebben. Zeker toen we in oktober “gezinsuitbreiding” kregen van onze 2 kittens “Fientje” en “Soofje” en die 2 boefjes nu deel uitmaken van ons en poes Moontje’s leven. Buiten het feit dat het 2 kleine dametjes zijn die echte kattenstreken uithalen (denk aan hangen aan de vouwgordijnen, een palmboom willen beklimmen, de oortjes van mijn I-phone als leuk speelgoed zien), maken ze het werken op kantoor een stuk gezelliger. Ben benieuwd wat voor bende het wordt, als we dit weekend de kerstboom optuigen. Maar ik zeg al tegen mezelf: ”brace yourself for it”.

Op zakelijk gebied

Corona heeft vrij beperkte gevolgen gehad voor mijn werk. Ik besef me dat ik daar écht dankbaar voor moet zijn, want zovelen hebben hun werk zien instorten. Alleen tijdens de 1^e lockdown in maart, moesten shoots opgeschoven en opnieuw ingepland worden. Voor de rest heb ik een vrij druk jaar gedraaid. Ik mocht veel mooie zwangere mama’s to be vastleggen (ik denk ook een klein lichtpuntje van Corona). En ik ontmoette heel veel lieve baby’s. Ik heb veel rondgerend buiten met leuke gezinnen onder een stralende blauwe lucht in het late voorjaar, zomer en de herfst.

Voor geboortekaartjes mocht ik foto’s maken, wat ook erg leuk was om te doen. Zeker wanneer je je foto later terugziet op een gedrukte geboorteaankondiging.

En ik heb ook weer mentorsessies gegeven en daarmee fotografen op weg geholpen. Ik had plannen om 1-2 workshops te volgen, maar tja, 3x raden wat hier roet in het eten gooide.

Verder ontmoette ik ook eindelijk collega Mariska. Stephan en ik doen een jaarlijkse “coupleshoot” bij een collega fotograaf, anders hebben we alleen maar Iphone selfies van ons beiden. En Mariska deed dat voor ons in mei dit jaar op de mooie Soesterduinen.

Ook heb ik een tweetal toffe brandingshoots mogen verzorgen; iets wat ik in 2021 meer wil gaan doen. (Binnenkort meer in mijn blog “bucketlist 2021”).

Een vooruitblik naar 2021

Zullen we erop wedden dat, óók in 2021, Corona als een rode draad door ons leven zal gaan? Vakanties hebben we zelf nog niet gepland, maar Italië staat weer op de wensenlijst o.a. – als het straks allemaal weer mag. Stephan en ik beseffen ons maar al te goed dat het vrijelijk kunnen bewegen, het gewoon neervleien op een terras om ergens een lekkere cappuccino te drinken of een restaurant binnen te stappen om een fijne avond met vrienden te hebben, ineens speciaal is geworden. Mar het belangrijkste is toch wel dat ik/wij ons extra bewust zijn van het feit dat gezondheid het belangrijkste goed is dat je mag hebben.

Tijd om af te ronden

Het is tijd om deze ‘terugblik over 2020’ af te ronden en dat doe ik graag door een klein aantal van de grote hoeveelheid mooi foto’s die ik dit jaar heb gemaakt, met jullie hieronder te delen. Ik zou echt veel en veel meer kunnen delen, maar dan zouden jullie echt heeeeeel lang naar beneden moeten scrollen 😊

Ik hoop dat 2020 voor jou en je dierbaren, ondanks dit bizarre Corona jaar, toch lichtpuntjes heeft gebracht, hoe klein of groot. En dat 2021 jullie veel positiefs kan bieden: een jaar dat gevuld mag worden met gezondheid, veel liefde en het mooie in het kleine (blijven) zien.

x Nicole

PS: In een volgende blog vertel ik je meer over mijn bucketlist voor 2021!
Lees hier mijn bucketlist 2019
Lees hier mijn bucketlist 2017